سوال: غاصبان خلافت از چه روش هائی برای پنهان کردن فضائل اهل بیت(ع) استفاده کردند؟

جواب: بعد از پیامبر(صلى الله علیه وآله) طوفان عجیبى در جامعه اسلامى بر سر مسأله خلافت در گرفت، طوفانى که نتیجه آن تغییر محور خلافت از خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله) به سوى افراد دیگرى بود، آنها که از سوى خدا به عنوان جانشینى پیامبر(صلى الله علیه وآله) معرفى شده بودند کنار زده شدند، و دیگران جاى آنها را گرفتند.

سؤال: شیعیان چه تعریفی از عصمت دارند؟
جواب: عصمت از دیدگاه دانشمندان شیعه به معناى مصونیت عده‌اى خاص از بندگان خداوند از گناه، اشتباه، سهو و نسیان است، سرمنشأ این مصونیت و عصمت نیز لطف و توفیفى است که از جانب خداوند شامل حال آن افراد مى‌شود که در نتیجه فرد معصوم در عین حال که قدرت بر انجام گناه و خطا را دارد از ارتکاب آن خوددارى کند.

سؤال: آیا تخریب آثار بزرگان مکه و مدینه به دست وهابیت صحت دارد؟
جواب: وهابیان در سال 1218 ه .ق پس از مسلّط شدن بر مکه، تمام آثار بزرگان دین را تخریب نمودند. 
v

سؤال: ذوالقرنین که بود؟

جواب: در این که «ذو القرنین» که در قرآن مجید آمده، از نظر تاریخى چه کسى بوده است؟ و بر کدام یک از مردان معروف تاریخ منطبق مى شود؟ در میان مفسران گفتگو بسیار است، نظرات مختلفى در این زمینه ابراز شده که مهمترین آنها سه نظریه زیر است.

نرم افزار همراه نمونه(تفسیر قرآن کریم)

پرسش: چرا اصحاب پیامبر(ص) پس از وفات ایشان نسبت به خلافت حضرت علی (ع) سکوت اختیار کردند؟ 

پاسخ:

حواس پرتی در نماز!

اشاره:

نوشتار پیش رو، به صورت گزینشی به شرح احادیث شیعی می پردازد، بیشتر احادیث این مجموعه توسط آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی (سخنرانی معظم له در مسجد بازار تهران) از مراجع عظام تقلید شرح و بسط یافته اند.

نوروز در لابلای روایات

عید نوروز یکی از سنتهای ملی و اعیاد ایرانیان است، که از دیرباز مورد توجه بوده و قوم ایرانی ارزش و اهمیت خاصی برای این عید قائل بوده است. اما برای کسانی که معتقدند همه چیز را باید از منتظر دین مورد بررسی و نفی و اثبات قرارداد، این پرسش مطرح است، که آیا دین اسلام و پیشوایان دین نسبت به این موضوع موضعگیری خاصی داشته اند یا خیر؟ آیا می توان از فنون دینی به چیزی دست یافت که دلالت بر تایید و یا رد این سنت ایرانی از سوی پیشوایان دین کند.

امام علی علیه السلام از غیب می گوید

مقام علمی امیرمومنان علی علیه السلام چنان بلند و والاست که مرغ اندیشه هیچ بشری بدان پایه راه ندارد (لا یَرقی الیَّ الطیرُ) و جویبار دانش از اقیانوس وجود او سرازیر است (یَنحدُر عنّی السیلُ) و دانشی انبوه و انباشته در جان او نهفته است (انّ هیهنُا لَعِلما جَمّا.)

علم و دانش امام علیه السلام نسبت به شریعت شهره آفاق است و به رغم همه بی مهری هایی که زمانه نسبت به ایشان روا داشت، قریب به اتفاق صحابه و بزرگان امّت اسلامی ایشان را اعلم مردم و اقضا می شناختند(1) و به قول خلیل بن احمد، او از همگان بی نیاز بود، اما همگان به او محتاج، و پی در پی برای گشودن گره های خود به ایشان مراجعه می کردند.(2) اما آنچه در گفتار امام علیه السلام انعکاس یافته دانشی است بس فراتر از شریعت که بدون تردید، برای مردم آن عصر ناشناخته بوده است.